مهندسان دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو، روباتهای میکروسکوپی، موسوم به میکروروبات، را ساختهاند که قادر به حرکت در بدن بوده و از طریق ریهها میتواند داروهای ضد سرطان را مستقیم به تومورهای متاستاز شده تحویل دهند. این رویکرد در موشها موفقیتآمیز بوده، جایی که رشد و گسترش تومورهای متاستاز شده، با این روش مهار میشود و از این طریق میزان بقا را در مقایسه با نمونههای کنترل افزایش مییابد. نتایج این یافته در نشریه Science Advances به چاپ رسیده است.
ترمیم بافت آسیبدیده دیسک کمر در موشهای آزمایشگاهی، دانشمندان را امیدوار کرد که در آینده بتوانند از فناورینانو در درمان دیسک کمر استفاده کنند.
پیش بینی میشود بازار مواد اولیه نانوذرات لیپیدی تا سال ۲۰۳۰ به رقم ۳۲۹.۲ میلیون دلار برسد. افزایش بروز بیماریهای مزمن و پیشرفت در سیستمهای تحویل به ویژه در واکسنها از جمله دلایل رشد ۵.۶۶ درصدی بازار نانوذرات لیپیدی در این بازه زمانی است.
در مقاله مروری که محققان در نشریه RSC Advances منتشر کردند به بررسی آخرین دستاوردهای استفاده از نانوحباب در درمان هدفمند سرطان پرداختند.
شرکت سوئیسی لونزار مجوز استفاده از یک فناوری جدید اختلاط را در اختیار دارد که به آنها اجازه تولید نانوذرات لیپیدی حاوی دارو را میدهد. این روش سریعتر به محصولی با کیفیت بسیار بالا میرسد.
محققان دریافتند که ذرات ریز موجود در شیر گاو میتوانند برای تحویل خوراکی داروهای RNA استفاده شوند. روشهای درمانی مبتنی بر ریبونوکلئیک اسید (RNA) ابزار قدرتمندی در اختیار محققان قرار میدهد تا راهی برای هدف قرار دادن بیماریهای غیرقابل درمان در سطح مولکولی ارائه دهند. در حالی که این ساختارهای زیستی میتوانند به طور موثری با تزریق، مانند واکسن ضدکرونا تحویل داده شوند، تاکنون هیچ راه موفقی برای تحویل آنها به صورت خوراکی وجود نداشته است، زیرا این داروها در شرایط سخت روده از بین میروند.
شرکت کریتیو بیولز (Creative Biolabs) با استفاده از لیپوزومها اقدام به تولید حاملهایی کرده که هم در تحقیقات دارویی و هم تشخیصی بیماری قابل استفاده هستند.
آیا این امکان وجود دارد که نانوذرات از دستگاه گوارش عبور کرده و دارو را مستقیم به بافت مغز برسانند؟ محققان دانشگاه ایالتی میشیگان میگویند بله و انتظار میرود آخرین یافتههای آنها برای بیماران مبتلا به اختلالات نورودژنراتیو مانند مولتیپل اسکلروزیس یا اماس، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک یا ALS و بیماری پارکینسون یا PD مفید باشد. این کار با همکاری شرکت کلین نانومدیسین انجام شده است.
اندازه نانوحبابها به این نانوساختارها اجازه میدهد تا از مویرگهای خونی و همچنین سدخونی مغز (BBB) عبور کرده و انتقال دارو را به مغز تسهیل کنند. از این رو نانوحبابها یکی از گزینههای مناسب برای استفاده در بخش پزشکی هستند. یک تیم تحقیقاتی از استرالیا مقالهای مروری برای بررسی کاربردهای نانوحباب در بخش زیستپزشکی منتشر کرده است.
ژاپنیها نشان دادند که با مهندسی در ابعاد نانو میتوان رویکرد mRNAدرمانی را به گونهای اصلاح کرد که رهایش mRNA در بافت هدف بهتر انجام شود.