پژوهشگران یک رویکرد جدید تحویل دارویی را ایجاد کردند که از نانوذرات استفاده می‌کند تا بتواند موثرتر و هدفمند‌تر داروهای ضد سرطان را برای درمان تومورهای مغزی در کودکان رهاسازی کند.
درمان سرطان در کودکان ساده‌تر خواهد شد
این فناوری امکان تحویل بیشتر داروهای ضد سرطان را به مکان‌های خاص تومورهای مغزی فراهم می‌کند در حالی که مناطق طبیعی مغز که عاری از سرطان هستند، دست‌نخورده باقی می‌مانند. نتیجه نهایی این روش، کارآیی بهبود یافته و کاهش سمیت داروهای ضد سرطان است.
پراوین راجو از محققان این پروژه و مدیر مرکز تومور مغز و نخاع در بیمارستان کودکان کوه سینا کراویس می‌گوید: «ما نشان می‌دهیم که می‌توان با موفقیت بیشتری دوز از دارو را به روش مؤثرتری به مکان‌های خاص در تومور مغز تحویل داد، در حالی که از سمیت کمتری در بیماران جوان ایجاد نمود.»
مدولوبلاستوما شایعترین تومور بدخیم مغزی کودکان است که حدود ۲۰ ٪ از کل تومورهای مغزی در کودکان را تشکیل می‌دهد. درمان بسیار تهاجمی و دشوار است و در تقریباً ۳۰ ٪ بیماران غیرقابل تحمل تلقی می‌شود. حتی کودکانی که درمان شده‌اند، ناتوانی طولانی مدت و مشکلات بهداشتی را تجربه می‌کنند. در درجه اول به دلیل عوارض جانبی پرتودرمانی و بعد به دلیل شیمی درمانی این مشکلات جدی است. تحویل داروی به بافت مغزی آسیب دیده توسط یک سد خونی کنترل می‌شود، سدی که به طور معمول مغز را در برابر عفونت‌ها یا سایر مواد مضر محافظت می کند.
در این مطالعه، محققان از مکانیسم طبیعی که سیستم ایمنی بدن برای ترافیک گلبول‌های سفید به سایت‌های عفونت، التهاب یا آسیب بافت بهره می‌برد، استفاده کردند. به جای ارسال تصادفی سلول‌های ایمنی در سراسر بدن، یک مکانیسم ویژه در رگ‌های خونی وجود دارد که سلول‌های ایمنی از آن‌ها استفاده می‌کنند تا به جایی که لازم هست، بروند. محققان از این ویژگی منحصر به فرد که در رگ‌های خونی تومور مغزی نیز یافت می‌شود، استفاده کردند تا نانوذرات بارگیری شده خود را به محل بیماری هدف قرار دهند.
دکتر راجو می‌گوید: «علاوه بر این، ما نشان دادیم که این روش تحویل دارویی هدفمند با پرتودرمانی با دوز بسیار کم افزایش می‌یابد.»
مهمتر از همه این که، این رویکرد تحویل دارو این امکان را دارد که تحویل داروها را برای سایر تومورهای مغزی کودکان و بیماری‌های موضعی در مغز کودکان و بزرگسالان، از جمله صرع، مولتیپل اسکلروز، سکته مغزی و احتمالاً اختلالات عصبی استفاده کرد.
محققان پیش‌بینی می کنند که ادامه تحقیقات و توسعه این روش برای مهار و بهبود حمل و نقل مواد میان سد خونی مغزی و سایر بخش‌ها برای بهبود اثربخشی چندین کلاس از درمان‌های تأیید شده و آزمایشی مؤثر خواهد بود.
