محققان در اسپانیا روشی برای تولید نانوکاتالیست‌ها در دمای پایین و زمان کوتاه‌تر ارائه کردند که هزینه تولید صنعتی نانوکاتالیست را کاهش می‌دهد.
روشی ساده، سریع و ارزان برای تولید نانوکاتالیست فلزی ارائه شد
تیمی از محققان موسسه ITACA از دانشگاه پلی‌تکنیک والنسیا (UPV) و موسسه تحقیقات فناوری شیمیایی، مرکز مشترک شورای تحقیقات ملی اسپانیا (CSIC)، روش جدیدی را برای ساخت نانوکاتالیست های فلزی که پایدارتر و مقرون به صرفه‌تر هستند، ارائه کرده‌اند. نتایج این پروژه پتانسیل زیادی در بخش صنعتی داشته و می‌تواند به کربن زدایی صنعت کمک کند. نتایج این کار در مجله ACS Nano منتشر شده است.
این روش جدید مبتنی بر فرآیند اکسولوشن (Exsolution) یا طرد فعال شده با تشعشعات مایکروویو است. Exsolution روشی برای تولید نانوذرات فلزی بر روی سطح مواد سرامیکی است. در دماهای بالا و در یک اتمسفر احیاء کننده (معمولاً هیدروژن)، اتم‌های فلز از ساختار ماده به سطح آن مهاجرت می‌کنند و نانوذرات فلزی متصل به سطح را تشکیل می‌دهند.
در این مطالعه، محققان نشان داده‌اند که به لطف تشعشعات مایکروویو، می‌توان این فرآیند را در دماهای معتدل‌تر و بدون نیاز به استفاده از اتمسفرهای خاص انجام داد.
آلفونسو خوان کاریلو دل تسو از محققان این پروژه می‌گوید: «به این ترتیب، نانوکاتالیست‌های نیکل فعال را می‌توان در یک فرآیند انحلال با مصرف انرژی کارآمدتر تولید کرد. ثابت شده است که این کاتالیزورها برای واکنش تولید CO از CO2 فعال و پایدار هستند و به کربن زدایی کمک می‌کنند.»
نانوذرات نیکل در دمای حدود ۴۰۰ درجه سانتیگراد و در مدت چند ثانیه تشکیل می‌شود، در حالی که روش مرسوم اکسولوشن کار در دمای ۹۰۰ درجه سانتیگراد و در مدت حدود ۱۰ ساعت انجام می‌شود. علاوه بر این، این فناوری اجازه می‌دهد تا بدون استفاده از هیدروژن، جداسازی انجام شود.
بئاتریس گارسیا بانوس می‌گوید: «به همه این دلایل این را هم اضافه کنید که، ما پایداری فرآیند را بهبود می‌بخشیم. با بدست آوردن کاتالیزورها در دماهای ملایم‌تر و زمان‌های کوتاه‌تر، هزینه‌ی فرآیند کاهش می‌یابد که این موضوع نیز تحت تاثیر عدم استفاده از هیدروژن به عنوان گاز احیاء کننده است.»
