با خمیردندان نانویی مینای دندان را بازسازی کنید

با خمیردندان نانویی مینای دندان را بازسازی کنید

شرکت لابراتوار دکتر اخوی با بهره‌گیری از فناوری نانو، موفق به تولید خمیردندانی حاوی نانو هیدروکسی‌آپاتیت شده که به گفته مدیر علمی این شرکت، این محصول وارد بازار شده است. این خمیردندان علاوه بر دریافت گواهی‌های معتبر، گامی مؤثر در ارتقاء بهداشت دهان و دندان بر پایه علم روز برداشته است.

دکتر فرشاد اکبرنژاد، مدیر علمی این شرکت، با اشاره به دستاوردهای لابراتوار دکتر اخوی در حوزه تولید محصولات آرایشی و بهداشتی نوین، گفت: « ما تولیدکننده خمیردندان نانو هیدروکسی‌آپاتیت هستیم؛ ماده‌ای که نقشی کلیدی در بازسازی مینای دندان ایفا می‌کند و پیش از این تنها در سطح تحقیقاتی شناخته شده بود.»

این خمیردندان با بهره‌گیری از فناوری نانو، ترکیبات زیست‌سازگار و مشابه مینای دندان را در فرمولاسیون خود به کار گرفته است. این ترکیب ویژه با نفوذ به منافذ ریز دندان علاوه بر ترمیم تدریجی پوسیدگی‌های سطح مینای دندان و استحکام هرچه بیشتر آن باعث سفیدی و درخشندگی دندان‌ها می‌شود. کاهش حساسیت‌های دندانی ویژگی دیگر خمیر دندان نانویی است.

وی با اشاره به اخذ گواهی‌نامه‌های معتبر برای این محصول، این موفقیت را نمادی از پیشتازی ایران در حوزه فناوری‌های پیشرفته دانست و افزود:  «توسعه این خمیردندان مبتنی بر فناوری نانو، نه تنها به بهداشت دهان کمک می‌کند، بلکه می‌تواند نیاز به درمان‌های پرهزینه دندانپزشکی را کاهش دهد.»

اکبرنژاد همچنین به تولید ترکیباتی چون نانو دی‌اکسید تیتانیوم اشاره کرد که در برخی محصولات ضدآفتاب این شرکت به‌کار می‌روند.  او درباره تفاوت‌ ضدآفتاب‌های شیمیایی، فیزیکی و طبیعی توضیح داد و گفت: «اگر ضدآفتاب‌های شیمیایی به‌موقع تمدید نشوند، فیلترهایشان به لایه‌های عمقی پوست نفوذ کرده و منجر به تولید رادیکال‌های آزاد می‌شوند؛ موضوعی که در نهایت می‌تواند به آسیب DNA سلولی منجر شود.»

او با بیان این‌که ۵۴ درصد اشعه‌های خورشیدی عامل بروز لک‌های پوستی هستند، بر ضرورت انتخاب درست نوع فیلتر و استفاده منظم از ضدآفتاب تأکید کرد. به گفته او، یکی از معضلات رایج ضدآفتاب‌های فیزیکی، برجای‌ماندن رنگ سفید روی پوست است. لابراتوار دکتر اخوی برای حل این مشکل، از نانوذرات دی‌اکسید تیتانیوم با پوشش سیلیکونی استفاده کرده تا این ذرات خاصیت آبدوستی پیدا کرده و به‌راحتی در فرمولاسیون‌های بر پایه آب، مانند فلوئیدهای سبک، قابل استفاده باشند.