نانوذرات اسپینل منیزیم آلومینات پس از چند دقیقه با تابش امواج مایکروویو به همت محققان دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران جنوب سنتز شد.
روشی نوین برای سنتز سرامیک‌های نسوز
نانوذرات اسپینل منیزیم آلومینات پس از چند دقیقه با تابش امواج مایکروویو به همت محققان دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران جنوب سنتز شد.
دکتر لیلا ترکیان، عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی- واحد تهران جنوب، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد فناوری نانو گفت: «اکسیدهای فلزی به‌دلیل کاربردهای متنوعی که در صنایع گوناگون دارند، در میان انواع سرامیک‌ها از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند. مواد نسوز و دیرگدازها از جمله مهم‌ترین و کاربردی‌ترین سرامیک‌های نوین هستند که توجه بسیاری از دانشمندان و محققان را به خود جلب نموده‌اند. امروزه تلاش‌های وسیعی برای سنتز ساده‌تر اکسیدهای فلزی دیرگداز جدید و بهبود و ارتقای ویژگی‌های آنها در حال انجام است».
وی با بیان این مطلب که در این پژوهش سنتز پیش‌ماده‌ی منیزیم آلومینات به روش احتراقی انجام شده‌است، افزود: «این پیش‌ماده با استفاده از امواج مایکروویو در مدت زمان بسیار کوتاهی به فاز اسپینل تبدیل شده‌است».
دکتر ترکیان در رابطه با نوآوری این پژوهش گفت: «مرحله‌ی تکلیس که شامل حرارت‌دهی در دمای بالا است، به دلیل صرف انرژی هزینه‌بر است و همچنین سبب آگلومره شدن نانوذرات می‌شود، لذا در این پروژه سعی شد با جایگزینی روش حرارت‌دهی متعارف با مایکروویو، علاوه بر کاهش هزینه‌های انرژی و زمان لازم برای فرایند تولید، از آگلومره شدن نانوذرات نیز جلوگیری شود».
وی افزود: «ما توانستیم نانوذرات اسپینل منیزیم آلومینات را که از جمله مهم‌ترین سرامیک‌های نسوز مهندسی هستند، بدون نیاز به عملیات تکلیس -که به‌طور معمول در دمای ۱۰۰۰ درجه‌ی سلسیوس و به مدت ۲ ساعت انجام می‌شود- پس از چند دقیقه تابش امواج مایکروویو تولید کنیم».
محقق پژوهش گام بعدی تحقیقات خود را سنتز برخی دیگر از سرامیک‌های مهندسی به این روش عنوان کرد.
دکتر ترکیان در پایان ابراز داشت: «با توجه به اینکه فرایند تولید بسیار ساده است، امکان صنعتی شدن این روش وجود دارد. تنها عامل محدود کننده، کمبود مایکروویو صنعتی در داخل کشور است».
جزئیات این پژوهش -که با همکاری پروفسور مصطفی محمدپور امینی، عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی و مهندس زهره بهرامی، دانشجوی دکتری نانومواد دانشگاه تهران انجام شده‌است- در مجله‌ی Journal of inorganic materials (جلد ۲۶، صفحات ۵۵۴-۵۵۰، سال ۲۰۱۱) منتشر شده‌است.
