با ترکیب نوعی پلیمر و فولرین، پیل خورشیدی ساخته شده است که می‌تواند دوام بالایی در برابر تابش‌های گاما داشته باشد. این پیل برای استفاده در سازه‌های فضایی مناسب است.
فولرین به دوام پیل‌خورشیدی در مدار زمین کمک می‌کند
محققان مرکز اسکولتک، موسسه مسائل فیزیک شیمی RAS و دپارتمان شیمی دانشگاه ایالتی میشیگان موفق به ارائه پیل خورشیدی شدند که در آن از پلیمر و فولرین استفاده شده است. این گروه نشان دادند که این پیل خورشیدی می‌تواند دوام بالایی در برابر تابش‌های مخرب گاما در فضا داشته باشد و رکورد پایداری در برابر این تابش‌ها را نیز شکسته است. تولید این نوع پیل خورشیدی مقاوم، امیدها برای تولید پیل‌هایی که بتواند بیش از ده سال در مدار زمین دوام داشته باشد را افزایش داد.
نتایج این پروژه در نشریه ACS Applied Materials & Interfaces به چاپ رسیده است.
۶۰ سال قبل شوروی اولین ماهواره را به مدار زمین ارسال کرد، سیگنال‌های رادیویی این ماهواره در سه فرکانس مختلف در هر جای زمین قابل دریافت بود. اما سه هفته بعد این سیگنال‌ها قطع شدند و ماهواره خاموش شد چرا که باتری‌های آن به اتمام رسید. بنابراین، طراحان به این فکر افتادند که از پیل خورشیدی در ماهواره استفاده کنند تا انرژی موردنیاز ماهواره تامین شود.
در حال حاضر، پیل‌های سیلیکونی رایج، بسیار سنگین و شکننده هستند و تابش گاما روی عملکرد آن‌ها تاثیر منفی دارد چرا که موجب بروز نقص ساختاری در بدنه پیل خورشیدی می‌شود. از این رو محققان به دنبال استفاده از پیل‌های خورشیدی آلی هستند که سبک و انعطاف‌پذیر بوده و نسبت تولید انرژی به وزن در آن‌ها بسیار بالا است.
ایلیا مارتینوف از محققان این پروژه می‌گوید: «پلیمرهای حاوی کاربازول می‌توانند دوام زیادی داشته و بهره تولید انرژی در آن‌ها نیز بالا است. در این پروژه ما نشان دادیم که ترکیب این پلیمر و فولرین می‌تواند ساختار مقاومی در برابر تابش‌های گاما ایجاد کند به طوری که رکورد پایداری در برابر این تابش‌ها شکسته شد. این پیل‌ها بعد از تابش Gy 6500 هنوز ۸۰ درصد از کارایی خود را حفظ می‌کنند.»
