الزامات جدید ثبت تجهیزات پزشکی از سوی اداره کل تجهیزات پزشکی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ابلاغ و از اردیبهشت‌ماه سال جاری به‌صورت لازم‌الاجرا اعلام شده است. ستاد توسعه فناوری نانو نبز به منظور تامین الزامات دریافت پروانه ساخت تجهیزات پزشکی در حوزه فناوری نانو از شرکت‌های فعال در این حوزه حمایت می‌کند.
محققان تایوانی با استفاده از فناوری نانو موفق به افزایش زمان ماندگاری موز به ۲۳ روز شده‌اند. با این کار صادرات موز این کشور به آمریکا بهتر انجام شده و درآمدزایی بیشتری صورت می‌گیرد.
محققان دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان در تحقیقات آزمایشگاهی خود موفق به سنتز یک نانوکاتالیست محلول جامد شدند که به کمک آن و نور خورشید می‌توان هیدروژن سولفید را به سوخت پاک هیدروژنی تبدیل کرد.
پژوهشگران نانوذراتی ساختند که ماکروفاژهای بدن را بر علیه سلول سرطان مغز فعال می‌کنند. این نانوذرات همچنین قادراند سیستم ایمنی بدن را برای مقابله با تومور سرطانی تحریک کنند.
نانوروبات چند کاره‌ای ساخته شده که قادر است باکتری‌ها و ترکیبات سمی را از خون حذف کند. آزمایش‌های اولیه روی نمونه‌ی خون آلوده به MRSA موفقیت آمیز بوده و محققان در حال بهبود این فناوری هستند تا بتوانند آن را روی حیوانات زنده آزمایش کنند.
مجله‌ی تخصصی و بین‌المللی تحقیقات نانوپزشکی (NMRJ) که توسط انجمن نانو‌فناوری پزشکی ایران(ISNM) و با سردبیری دکتر فرید عابدین درکوش به چاپ می‌رسد، درحال پذیرش مقالات ارسالی برای شماره‌ی (بهار و تابستان ۹۷) است.
یک گروه تحقیقاتی موفق به ساخت آزمایشگاه روی تراشه‌ای شده که می‌تواند برخی آلاینده‌های آب دریا را رصد کند. اتحادیه اروپا به دنبال محدود کردن این آلاینده‌ها برای ممانعت از آسیب به اکوسیستم آبی است.
فناوری پتنت شده‌ی مؤسسه ماکس پلانک می‌تواند درختان انگور را از گزند آفت‌ها حفظ کند. این فناوری نوعی نانوذرات سلولزی است که درون آن با آفت‌کش پر شده‌است. آفت این نانوذرات را از بین می‌برد و آفت‌کش رهاسازی می‌شود.
پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران با همکاری دانشگاه رازی کرمانشاه موفق به طراحی نانوموتوری شدند که قادر است سلول‌های سرطان خون (لوسمی) را از نمونه‌ی خون مورد آزمایش جدا کند. ساخت این نانوموتور به منظور جداسازی و در ادامه اندازه‌گیری میزان غلظت سلول‌های سرطانی در نمونه‌ی خون فرد مبتلا، توسط یک نانوحسگر زیستی انجام شده‌است.
ساختار دو بعدی متخلخلی ساخته شده که با استفاده از یک عامل محرک خارجی می‌تواند تغییر پیکربندی داده و به ساختار دو بعدی غیرمتخلخل تبدیل شود. این ماده کاربردهای مختلفی از جمله به‌دام اندازی مولکول‌های درشت دارد.