نانوساختار های روی سطح بال پروانه ها، حسگر های شیمیایی حساسی هستند

به تازگی محققان مرکز تحقیقاتی GE Global Research که متعلق به شرکت جنرال الکتریک می باشد، اعلام کرده اند که نانوساختار های روی بال پروانه ها دارای خصوصیات نوری بسیار کارآمدی می باشند. این نانوساختارها به پروانه امکان می دهند تا بخارها را از یکدیگر تشخیص دهد. این یافته می تواند به طراحی حسگر های شیمیایی بسیار حساس برای کاربرد های مختلف تشخیص بخار کمک شایانی کند.

به تازگی محققان مرکز تحقیقاتی GE Global Research که متعلق به شرکت جنرال
الکتریک می باشد، اعلام کرده اند که نانوساختار های روی بال پروانه ها
دارای خصوصیات نوری بسیار کارآمدی می باشند. این نانوساختارها به پروانه
امکان می دهند تا بخار ها را از یکدیگر تشخیص دهد. این یافته می تواند به
طراحی حسگر های شیمیایی بسیار حساس برای کاربرد های مختلف تشخیص بخار کمک
شایانی کند.

دکتر رادیسلاو پتیرایل که سرپرستی گروه محققان GE را در این تحقیق بر عهده
داشته است، می گوید:‌ «تاکنون در فناوری نانو، الگوبرداری از طبیعت به
اکتشافات زیادی انجامیده است. ما متوجه شدیم که نانوساختار های روی بال
پروانه های گرمسیری مورفو (Morpho) پاسخ های گزینشی مناسبی نسبت به بخار
های شیمیایی دارند. هم اکنون باید به دنبال راه هایی برای تقلید از طبیعت و
ساخت حسگر های شیمیایی کارآمد در سطح تجاری بود و این چیزی است که ما را به
خود مشغول داشته است «.

در گروه مذکور، علاوه بر محققان مرکز GE، پروفسور هلن جیرادلا از دانشگاه
آلبانی نیز حضور داسته است. دکتر پتیرایلو اظهار داشت که برای ساخت
نانوساختار های فوتونیک موجود در بال های پروانه، چالش های زیادی وجود دارد
اما می توان تا پنج سال شاهد کاربرد های تجاری این فناوری در سطح بازار بود.
این کشف یکی از مجموعه اکتشافات مهمی است که محققان GE در زمینه فناوری
نانو به انجام رسانیده اند:

 ساخت مجموعه ای از نانوکامپوزیت ها و مواد نانوساختار برای استفاده در
حسگر های گازی و کاربردهای مشابه

 ساخت یک دیود نانولوله ای کربنی در «محدوده نظری» در سال ۲۰۰۵ که می
تواند به ساخت ابزار های الکترونیکی کوچک تر و سریع تر منجر شود.

 الگو برداری از اثر دفع آب عالی برگ نیلوفر آبی و اعمال آن روی پلاستیک و
فلز به منظور استفاده در بخش های هوانوردی و انرژی

 یافتن راهی مستقیم برای ساخت مواد نانوسرامیکی از مواد متشکله پولیمری در
سال ۲۰۰۷ برای کاربرد های بالقوه در بخش های هوانوردی و انرژی

جزییات این بررسی در شماره اخیر نشریه Nature Photonics به چاپ رسیده است.