|
براساس گزارش جدیدی که توسط کمیسیون رویال در زمینه آلودگی محیط زیست (RCEP)
منتشر شده است، ضرورت آزمایش بیشتر، توسعه برنامه‌های دولتی موجود و ایجاد
برنامه‌های جدید برای مدیریت وکنترل توسعه سریع حوزه نانومواد، تأکید شده است.
در حالی که این کمیسیون دلایلی برای مضر و خطرناک بودن نانومواد بر سلامت انسان
و محیط زیست ارائه نکرده است، اما بر این باور است که فرآیند و مسیری که این
مواد در حال حاضر توسعه و بازاریابی هستند، فراتر از ظرفیت مقررات و برنامه های
آزمایش موجود برای کنترل اثرات زیست محیطی بالقوه آنها است.
این کمیسیون در ارزیابی ریسک های بالقوه، نتیجه‌گیری می‌کند که اندازه نانومواد
مهم نیست، بلکه کارکرد و رفتار آنها و آنچه که آنها انجام می‌دهند باید ارزیابی
شود.
نانومواد در بهبود عملکرد فناوری‌های موجود یا ایجاد فناوری های جدید بسیار
اهمیت دارند. این مواد از طریق توسعه سیستم های دارورسانی هدفمند و رفع چالش‌های
زیست محیطی مختلف، باعث بهبودهای چشمگیر در حوزه سلامت می شوند.
به گفته جان لیتون، رییس این کمیسیون، با این‌که دولت‌ها و سازمان‌های مختلف،
از جمله سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی (OECD) تلاش می‌کنند تا به برخی از
ابهامات موجود در زمینه اثرات زیست محیطی و سلامت نانومواد پاسخ دهند، اما با
توجه به تعداد نوآوری‌های این بخش، باید در این زمینه فعالیت‌های بیشتری انجام
شوند. در حال حاضر ضروری است تا در زمینه تحقیقات و آزمایش نانومواد فعالیت‌های
بیشتری انجام شود.
برنامه‌های آزمایش موجود در چارچوب مقررات فعلی برای این حوزه کافی نیستند. این
کمیسیون معتقد است که برای بررسی چالش‌های نوآوری‌های فعلی و آینده این بخش،
باید ترتیبات قانونی و مقررات جدیدی وضع شود.
پیشنهادهای این کمیسیون منعکس کننده سه اولویت اصلی در این حوزه است که عبارتند
از:
• کارکرد : باید بر ویژگی ها و کارکردهای نانو مواد خاص، به‌عنوان پیش‌ران اصلی
برای درک رفتار آنها در موجودات زنده و محیط زیست، تمرکز کرد.
• اطلاعات : باید یک برنامه تحقیقاتی هدفمند و اساسی در مورد ویژگی ها و
کارکردهای نانومواد ایجاد شود تا از طریق آن راهبردهای مدیریت ریسک و ارزیابی
ریسک حمایت شوند. یکی از اهداف اصلی این برنامه هدفمند، توسعه روش‌هایی است که
با استفاده از آنها می‌توان نانومواد خاص موجود در محیط زیست را شناسایی کرد.
• مدیریت تطبیقی: دولت‌ها سریعاً باید درجه ابهام و ناآگاهی در این زمینه را
شناسایی کرده و به موقع در مقابل آنها عکس‌العمل نشان دهند. در این راستا ضروری
است تا دولت‌ها، سبک‌های مدیریتی مختلفی را ارائه کنند که بتوان با کمک آنها
فناوری‌های نوظهور و بطور خاص نانومواد را بطور مناسب کنترل و مدیریت کرد.
«مواد جدید در محیط زیست : مطالعه موردی فناوری نانو»، عنوان ۲۷ گزارش کمیسیون
رویال است که به تازگی منتشر شده است. متن کامل این گزارش به طور رایگان از
طریق نشانی
http://www.rcep.org.uk/novel materials/Novel Materials report.pdf.
قابل دریافت است.
|
