سنتز نانوکاتالیزوری برای تولید هیدروژن در تهران

محققان دانشگاه تهران با همکاری پژوهشگران پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی، روش بهینه‌ای را برای تولید نانوذرات مورد استفاده در کاتالیزور تولید هیدروژن به صاحبان صنایع معرفی کردند.

محققان دانشگاه تهران با همکاری پژوهشگران پژوهشکده مهندسی جهاد کشاورزی، روش بهینه‌ای
را برای تولید نانوذرات مورد استفاده در کاتالیزور تولید هیدروژن به صاحبان صنایع
معرفی کردند.

نانوذرات اکسید مس- دی‌اکسید زیرکونیم از مواد اصلی سازنده‌ی کاتالیزورهای تولید
هیدروژن به وسیله‌ی واکنش تبدیل بخار هستند.

مهندس یاسر وحیدشاد در پایان‌نامه‌ی کارشناسی ارشد خود به سنتز این نانوذرات
پرداخته‌است و شرایط بهینه را برای تولید ذرات نانومتری، پراکندگی باریک اندازه
ذرات، ایجاد مساحت سطح بالای ذرات تولید شده، به‌دست آورده‌است.

وی در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو، با بیان این مطلب
که «سنتز نانوذرات با دو روش سل- ژل و میکروامولسیون باعث ریزتر شدن ذرات و توزیع
باریک‌تر آنها و بیشتر شدن مساحت سطح می‌شود»، افزود: «سنتز نانوذرات در ایران،
بیشتر با روش هیدروترمال انجام می‌شود، لذا توزیع اندازه ذرات، گسترده‌تر از نتایج
این پژوهش است».

مهندس وحیدشاد در ادامه گفت: «برای سنتز این نانوذرات، از آلکوکسید زیرکونیم و
نیترات مس به‌عنوان پیش‌ماده استفاده کردیم. ابتدا پارامترهای موثر در سنتز این
نانوذرات، همانند pH محلول، نسبت مولی آب به آلکواکسید، میزان حلال، دمای پیرسازی و
دمای تکلیس را بررسی کردیم و حالت بهینه‌ای را برای سنتز نانوذرات موردنظر به‌دست
آوردیم. در پایان هم از روش میکروامولسیون برای مقایسه‌ استفاده نمودیم. نتایج حاصل
از مقایسه نشان داد که اندازه نانوذرات تولید شده به روش میکروامولسیون کوچک‌تر از
نانوذرات به‌دست آمده در روش سل- ژل است. همچنین توزیع اندازه در روش میکروامولسیون،
باریک‌تر است. در نتیجه روش میکروامولسیون نسبت به روش سل- ژل، شرایط بهتری را برای
کاربرد این نانوذرات به‌عنوان کاتالیزور ایجاد می‌کند».

شایان ذکر است که این پایان‌نامه به‌عنوان برترین پایان‌نامه در بین دانشکده‌های
مهندسی دانشگاه تهران در هفته‌ی پژوهش در سال ۱۳۸۸ انتخاب شده‌است و جزئیات آن که
با همکاری دکتر حسین عبدی‌زاده و دکتر حمید‌رضا بهاروندی و مشاوره مهندس محمود
اکبری باصری انجام شده، در مجله‌ی J Sol-Gel Sci Technol(جلد ۵۳، صفحات ۲۷۱- ۲۶۳،
سال ۲۰۱۰) منتشر شده‌است.