یکی از اهداف کارگروه نانومواد تولیدی (WPMN) سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی (OECD) در چارچوب طرح داوطلبانه و برنامه‌های تدوین مقررات، شناسایی رژیم‌های مقرراتی کاربردی است.
نحوه تدوین مقررات در حوزه نانومواد
یکی از اهداف کارگروه نانومواد تولیدی (WPMN) سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی (OECD) در چارچوب طرح داوطلبانه و برنامه‌های تدوین مقررات، شناسایی رژیم‌های مقرراتی کاربردی و چگونگی بررسی الزامات اطلاعاتی، شناسایی مخاطرات، تعدیل انتشار نانومواد، ارزیابی ریسک و تعیین شاخص‌های مدیریت ریسک نانومواد تولیدی است.
OECD به‌تازگی سندی منتشر کرده است که در قالب آن اطلاعات به دست آمده از پرسشنامه WPMN در زمینه رژیم‌های تدوین مقررات در حوزه نانومواد تولیدی را ارائه کرده است.
۲۴ پاسخ از ۹ مرکز قانون‌گذاری که عناصر مختلف شیمیایی، یا محصولاتی شامل مواد شیمیایی صنعتی، سموم دفع آفات، کودها، ترکیبات کشاورزی، سوخت‌ها و افزودنی‌های سوختی، غذا و افزودنی‌های مواد غذایی و دام پزشکی را پوشش می‌دادند، دریافت شد.
سایر نهادهای قانونی که گزارش‌های خود را ارسال کردند، آنهایی بودند که ایمنی و سلامت حرفه‌ای، محصولات مصرفی، کنترل برچسب‌گذاری و بسته‌بندی را پوشش می‌دادند.
اغلب پاسخ‌دهندگان اظهار کرده بودند که اختیار قانون‌گذاری در زمینه نانومواد یا محصولات حاوی آنها، در نهادهای قانون‌گذاری فعلی وجود دارد.
در حالی که نانومواد و محصولات حاوی آنها در چارچوب مقررات فعلی، قانون‌گذاری می‌شوند، و با توجه به ماهیت کیفی تحقیق، نتایج این تجزیه و تحلیل تنها به شناسایی برخی مقررات ویژه نانومواد منجر شده است.
از ۲۴ قانون گزارش شده، ۱۴ مورد به ثبت، هشدار و ارزیابی عناصر حاوی نانومواد به قبل از مرحله ورود به بازار مربوط می‌شد.
طبق نتایج این سند، به طور کلی مقررات حوزه نانومواد و محصولات مربوط به آنها در چارچوب ساختار قانون‌گذاری فعلی، تدوین می‌شوند. بسیاری از نهادهای قانون‌گذاری برای تدوین مقررات در حوزه نانومواد، به دنبال اصلاح مقررات موجود یا توسعه مقررات جدید هستند.
