نانوکاتالیزوری با توانایی چندین بار بازیافت در دانشگاه شیراز سنتز شد

نانوکاتالیزور پالادیم با توانایی چندین بار بازیافت به‌همت پژوهشگران دانشگاه شیراز، سنتز شد. از این کاتالیزور می‌توان برای حذف آلودگی TCE(تری کلرو اتیلن) از آب و فاضلاب و کاهش آلاینده‌ی منوکسیدکربن و هیدروژن در مبدل کاتالیزور خودروها استفاده نمود.

نانوکاتالیزور پالادیم با توانایی چندین بار بازیافت به‌همت پژوهشگران دانشگاه شیراز، سنتز شد. از این کاتالیزور می‌توان برای حذف آلودگی TCE(تری کلرو اتیلن) از آب و فاضلاب و کاهش آلاینده‌ی منوکسیدکربن و هیدروژن در مبدل کاتالیزور خودروها استفاده نمود.

نانوکاتالیزور فلزی پالادیم جایگاه بسیار ارزشمندی در تولید مواد شیمیایی، مواد طبیعی و داروها دارد. چنانچه نانوذره‌ی پلادیم روی بستر پلیمری قرار گیرد، امکان بازیافت و استفاده‌ی مجدد آن وجود خواهد داشت که این مهم در صنعت بسیار حایز اهمیت و مقرون به‌صرفه است. دکتر بهمن تمامی، استاد شیمی پلیمر دانشگاه شیراز، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «جدا شدن نانوذرات پالادیم از سطح پلیمر بسیار کم است که این مسئله، امکان استفاده‌ی مجدد نانوکاتالیست را بهبود بخشیده و آلودگی را به وسیله‌ی فلز در محیطی که نانوکاتالیست در آن استفاده می‌شود، کاهش می‌دهد».

دکتر تهامی به همراه خانم سهیلا قاسمی موفق به تهیه‌ی نانوذرات پالادیم بر بستر پلیمر شبکه‌ای پلی‌اکریل‌آمید، شناسایی آن و بررسی فعالیت کاتالیزوری این کاتالیست در واکنش‌های شیمیایی تشکیل باند کربن- کربن (به‌عنوان واکنش مدل) شده‌اند.

وی در مورد نتایج این کار پژوهشی اظهار داشت: «در این پژوهش، نانوذرات پالادیم قرار گرفته بر بستر پلی‌اکریل آمید شبکه‌ای را تهیه و شناسایی کردیم. مطالعه‌ی آزمون‌های TEM و XRD نشان می‌دهد که اندازه‌ی نانوذرات پالادیم حدودا ۵۰ نانومتر است. از طرفی، فعالیت کاتالیزوری خوب این ماده در واکنش‌های شیمیایی مانند تشکیل پیوند کربن-کربن اهمیت زیادی در ساخت ترکیبات پیچیده‌ی طبیعی از جمله داروها دارد. همچنین این نانوکاتالیزور چندین مرتبه با موفقیت بازیافت شد و مورد استفاده‌ی مجدد قرار گرفت. بستر مورد استفاده در این پژوهش، پلی‌اکریل آمید بود که یک پلیمر آبدوست است و چنانچه در کاربردهای زیستی استفاده گردد با محیط‌های آبی کاملا سازگار است و می‌تواند فعالیت خوبی در این محیط‌ها از خود نشان دهد».

جزئیات این پژوهش در مجله‌ی Journal of Molecular Catalysis A (جلد ۳۲۲، صفحات ۱۰۵- ۹۸، سال ۲۰۱۰) منتشر شده‌است.