ارایه‌ی مدلی مناسب برای بهبود مدیریت فناوری

پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، موفق به ارایه‌ی مدلی مناسب برای تدوین استراتژی در حوزه‌ی نانوکامپوزیت‌ها، به شرکت‌های فعال ایرانی شدند.

 پژوهشگران دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، موفق به ارایه‌ی
مدلی مناسب برای تدوین استراتژی در حوزه‌ی نانوکامپوزیت‌ها، به شرکت‌های فعال
ایرانی شدند.

یکی از مسائل مطرح در مدیریت فناوری، عدم آشنایی مدیران فنی شرکت‌ها با مباحث تدوین
استراتژی فناوری است. علوم و فناوری نانو با توجه به جدید بودن، از مواردی است که
مطالعه کاربردی و مدیریتی در مورد آن نیاز به تامل بیشتری دارد.

مهندس مهدیه فرازکیش، دانشجوی رشته‌ی مدیریت فناوری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم
و تحقیقات ایران، در پایان‌نامه‌ی کارشناسی ‌ارشد خود موفق به ارایه‌ی مدلی برای
تدوین استراتژی فناوری شرکت‌های ایرانی فعال در حوزه‌ی نانوکامپوزیت‌ها، شده است.

وی در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه‌ی توسعه‌ی فناوری نانو گفت: «با مدیریت
صحیح فناوری نانو می‌توان، کشور را به شناسایی پتانسیل‌ها و قابلیت‌های محوری خود
برای دستیابی به اهداف عملیاتی و رسالت سازمانی، نزدیک کرد. برای رسیدن به این هدف،
داشتن استراتژی‌های فناوری صحیح و مطابق با شرایط صنعت و کشور، ضروری است».

مهندس فرازکیش، پس از استخراج ادبیات موضوع در ایران و جهان، به انتخاب مدلی مناسب
با نمونه‌ی مورد نظر، انتخاب پارامترهای تعدیل‌گر متناسب با مقتضیات نمونه، اعمال
تغییرات ناشی از تعدیل‌گرها در مدل پایه و ارایه‌ی مدل تطبیقی پرداخته‌‌است.

در ادامه، مدل ارایه شده را با یک مدل صنعتی آشنا برای مدیران صنعت (مدل
نانوفیلتراسیون در تدوین استراتژی فناوری) مشابه‌سازی کرده و کاربرد آن را در یک
مدل نمونه بررسی نموده‌است.

وی تعامل نزدیک با شرکت‌های فعال در حوزه‌ی فناوری نانو (به خصوص نانوکامپوزیت‌ها)،
شناخت ظرفیت‌ها و مشکلات موجود و ارایه‌ی راهکار مدیریتی مناسب با مقتضیات صنعت را
از مزیت‌های اصلی این پژوهش عنوان کرد.

مهندس فرازکیش در پایان خاطر نشان کرد: «استفاده از این روش مدیریتی می‌تواند برای
شرکت‌های ایرانی فعال در زمینه‌ی فناوری نانو (که عمدتا در مراکز رشد فعالیت می‌کنند)،
بسیار موثر بوده و از دوباره‌کاری‌ها و اشتباه‌های اساسی جلوگیری کند».

جزئیات این پژوهش که با راهنمایی دکتر مهدی قاضی‌نوری انجام شده، در

مجله‌ی Technological & Economic Development Economy (جلد ۱۶، صفحات ۴۲-۲۵،
سال۲۰۱۰) منتشر شده‌است.