براساس گزارش منتشر شده، بازار رهاسازی داروهای مبتنی بر فناوری نانو تا سال ۲۰۲۳ به رقم ۱۱٫۹ میلیارد دلار خواهد رسید. نانوذرات بیشترین سهم را در میان نانوساختارهای مورد استفاده در این حوزه خواهند داشت. در درمان سرطان اصلی‌ترین نقش را رهاسازی دارو ایفا می‌ک
بازار «رهاسازی دارو با فناوری نانو» تا سال ۲۰۲۳ چقدر است؟
مؤسسه ترنسپرنسی مارکت ریسرچ (Transparency Research market) گزارشی را با عنوان Nanotechnology Drug Delivery Market – Global Industry Analysis, Size, Share, Growth, Trends, and Forecast 2015 – ۲۰۲۳ منتشرکرده که در آن حجم و سهم بازار رهاسازی دارو با کمک فناوری نانو درج شده است. در این گزارش آنالیز بازار، روندها و رشد این بازار از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳ آمده است.
این گزارش نشان می‌دهد که بازار جهانی رهاسازی دارو مبتنی بر فناوری نانو در سال ۲۰۲۳ به رقم ۱۱٫۹ میلیارد یورو می‌رسد؛ در حالی که این بازار در سال ۲۰۱۴، ۴٫۱ میلیارد دلار بوده است.
از کاربردهای فناوری نانو می‌توان به رهاسازی دارو اشاره کرد. پیشرفت در حوزه فناوری نانو موجب شده تا انقلابی در صنعت رهاسازی نانوداروها اتفاق افتد. با افزایش بیماری‌هایی نظیر سرطان و بیماری‌های عفونتی، نیاز به استفاده از فناوری نانو برای تولید داروهای جدید افزایش یافته است.
با این حال، وجود قوانین و مقررات پزشکی و ایمنی موجب شده تا توسعه و رشد این فناوری برای ورود به بازار به کندی انجام شود. بازار جهانی رهاسازی دارو بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۳، ۱۲٫۵ درصد رشد یافته است.
نانوذرات اصلی‌ترین عنصر بازار رهاسازی دارو در سال ۲۰۱۴ بوده‌اند؛ دلیل این امر، کاربردهای وسیع این ماده و تقاضای جهانی برای نانوذرات است. دندریمرها شاخه‌ای از نانوذرات هستند که به دلیل داشتن ویژگی‌هایی نظیر چندظرفیتی بودن، انعطاف‌پذیری در شکل و اندازه، منودیسپرس بودن، زیست‌سازگاری و خواص انتقال بهتر، بسیار مورد توجه محققان هستند.
با این وجود نانولوله‌های کربنی رقیب جدی نانوذرات طی یک دهه آینده خواهند بود به طوری که گوی سبقت را از نانوذرات خواهند ربود.
درمان سرطان یکی از بزرگترین سهم‌ها را در بازار رهاسازی دارویی مبتنی بر فناوری نانو در سال ۲۰۱۴ داشته است که همین وضعیت در یک دهه آینده نیز تداوم خواهد داشت. نرولوژی دومین کاربرد اصلی رهاسازی دارویی در سال ۲۰۱۴ بوده است. پیش بینی می‌شود که تا سال ۲۰۲۳، استفاده از این سیستم دارورسانی در درمان بیماری‌های قلبی گسترش قابل توجهی پیدا کند.
