یک شرکت اماراتی با همکاری مؤسسه علوم و فناوری مصدار در این کشور اقدام به طراحی و ساخت نوعی پلاستیک کرده که ماندگاری مواد غذایی را افزایش می‌دهد. در این پلاستیک‌ها برای تقویت ساختاری از نانورس، نانولوله کربنی و گرافن استفاده شده‌است. دولت امارات قصد دارد ت
تولید پلاستیک تقویت شده با نانومواد توسط امارات
محققان مؤسسه علوم و فناوری مصدار روی فناوری کار می‌کنند که می‌تواند مقاومت پلاستیک‌ها را در مقابل اکسید شدن افزایش دهد. اکسیداسیون در پلاستیک‌ها موجب فساد مواد غذایی می‌شود.
عمر شامونگام رهبر این تیم تحقیقاتی است که با شرکت ابوظبی پلیمر همکاری دارد. ابوظبی پلیمر یکی از شرکت‌های پتروشیمی امارات متحده عربی است که در حوزه پلاستیک نیز فعالیت دارد. این شرکت با همکاری یک شرکت اتریشی به نام بوریالز (Borealis) و شرکت ملی نفت ابوظبی در این حوزه فعالیت دارد. این شرکت‌ها به دنبال افزایش ماندگاری پلاستیک‌ها در بخش حمل و نقل مواد غذایی هستند.
ویم روئلز از مدیران بوریالز می‌گوید: «با ترکیب نانومواد و پلاستیک می‌توان بهبودهای زیادی در عملکرد پلاستیک‌ها ایجاد کرد. بنابراین، این پروژه می‌تواند یک گام مثبت در مسیر تجاری‌سازی این پلاستیک‌های تقویت شده باشد.»
امارات قصد دارد سهم تولید ناخالص ملی خود را در بخش پتروشیمی از ۱۰ به ۲۵ درصد در سال ۲۰۲۵ برساند. فعالیت‌‌های تجاری شرکت‌ها و مؤسساتی نظیر مصدار نیز در این راستا است.
ورود اکسیژن به بسته‌بندی مواد غذایی، فساد آن را در پی دارد. بنابراین باید پلیمرها را به‌گونه‌ای توسعه داد که مانع از عبور اکسیژن شوند. این گروه تحقیقاتی با استفاده از گرافن، نانولوله کربنی و نانورس موفق به ساخت کامپوزیت جدید برای بسته‌بندی مواد غذایی شد.
این سه ماده می‌توانند مانعی در مسیر نفوذ اکسیژن باشند. بدون این مواد، اکسیژن به سادگی وارد پلاستیک می‌شود. این نانوکامپوزیت به‌گونه‌ای طراحی شده که موانع زیادی در مسیر نفوذ اکسیژن ایجاد می‌کند و در نتیجه مقدار اندکی اکسیژن قادر به نفوذ در پلاستیک می‌شود.
پژوهشگران نشان دادند که نانورس ۱۵ درصد، گرافن ۲۵ درصد و نانولوله کربنی ۴۰ درصد نفوذ اکسیژن را کاهش می‌دهند. وجود این نانوساختارها نه تنها می‌تواند مانع نفوذ اکسیژن شود، بلکه ساختار پلاستیک را نیز تقویت می‌کند. در نتیجه می‌توان از ضخامت کمتری از پلاستیک برای بسته‌بندی استفاده کرد و در نهایت مقدار دور ریز پلاستیک به محیط زیست نیز کاهش می‌یابد.
این فناوری پیش از این توسط عمر و همکارانش در نشریه Carbon منتشر شده‌است.
