شرکتهای تولیدکننده تلفن همراه به دنبال استفاده از فناوری نانو در بهبود عملکرد محصولات خود هستند. سامسونگ از فناوری نانو در ساخت گوشی گلکسی S7 استفاده کرده است. در حال حاضر باتری، نمایشگر و پردازنده از جمله بخشهایی از تلفن همراه است که از فناوری نانو
فناوری نانو در چه بخشهایی از تلفن همراه استفاده میشود؟
هرساله ابعاد تلفنهای کوچکتر شده و کارایی بالاتری پیدا میکنند. نمایشگرهای قویتر و دوربینهای با قدرت تفکیک بالاتر، از جمله پیشرفتهای دائمی تلفنهای همراه است. با این پیشرفت دائمی، جای تعجب نیست که فناوری نانو بخشی از فناوری آینده تلفنهای همراه باشد. اما فناوری نانو چگونه میتواند روی توسعه تلفن همراه تأثیر گذار باشد؟
یکی از مزایای فناوری نانو، استفاده از آن در بهبود عملکرد باتریهاست. این فناوری میتواند دانسیته جریان تولید شده در باتریها را بهبود دهد. دانسیته توان عبارتی است که برای تعریف عملکرد یک باتری از آن استفاده میشود. مقدار انرژی ذخیره شدن توسط یک وزن مشخصی از باتری را دانسیته توان گویند. باتریهای یون لیتیم از مهمترین گزینههای مورد استفاده در تلفن همراه هستند.
در حال حاضر شرکتهای بزرگ تولید کننده تلفن همراه روی استفاده از فناوری نانو در باتریها کار میکنند. شرکت سامسونگ از فناوری نانو در گوشیهای گلکسی S7 استفاده کرده است. با پوشاندن سطح آند با نانوذرات یا نانوسیمها میتوان کارایی یونهای لیتیم را بهبود داد. در واقع نانوذرات وزن زیادی ندارند در حالی که میتوانند مساحت زیادی برای ذخیرهسازی انرژی ایجاد کنند.
هر چند تلاشهای زیادی در بخش بهبود کارایی ذخیره انرژی در باتریهای تلفن همراه انجام شده و در آینده شاهد ظهور این فناوری در تلفنهای همراه خواهیم بود، اما اثرات فناوری نانو فراتر از این است. اخیراً محققان مؤسسه فناوری جورجیا به دنبال استفاده از فناوری نانو برای ایجاد امکان شارژ باتری با راه رفتن هستند. در سال ۲۰۱۴، نانوژنراتوری ساخته شد که میتواند انرژی سینتیکی پیاده روی را به انرژی الکتریکی تبدیل کند.
البته کاربردهای دیگری نیز وجود دارد که بیشتر شبیه به داستانهای علمی تخیلی است. شرکت ایرلیکوئید اخیراً مولکولهایی را طراحی کرده که میتواند عملکرد تلفنهای همراه را بهبود دهد. این ساختار مولکولی در بخش پردازنده میتواند بسیار مفید باشد. این قطعه موجب افزایش کارایی پردازنده خواهد شد. این شرکت قصد دارد این فناوری را در دیگر ادوات الکترونیکی نیز استفاده کند، با این کار اینترنت اشیاء پیادهسازی میشود. پیشبینی میشود تا سال ۲۰۲۰ بیش از ۲۵ میلیارد دستگاه به هم متصل شوند که برای این کار باید از فناوری نانو کمک گرفته شود.