نانوبلورهایی که برای معکوس‌سازی آسیب عصبی طراحی شده‌اند

سلین نانومدیسین با ارائه دارویی حاوی نانوبلورهای طلا، گزینه‌ای به‌منظور معکوس‌کردن آسیب‌های عصبی در بیماران مبتلا به تخریب عصبی ارائه کرده است.

سلین نانومدیسین (Clene Nanomedicine) در تلاش است تا با تولید دسته‌ای جدید از داروها به نام نانودرمانی بیوانرژیک که در آن از ویژگی‌های نانوبلورهای طلا استفاده می‌شود گزینه جدیدی برای درمان بیماری‌های تخریب عصبی ارائه کند.

از نانوبلورهای طلا برای تقویت واکنش‌های بیوانرژیک در بیماران به‌منظور هدایت واکنش‌های زیستی درون سلولی استفاده می‌شود.

راب اترینگتون، مدیر ارشد اجرایی سلین نانومدیسین، می‌گوید: «نانودرمانی بیوانرژیک یک روش درمانی تمیز نسبت به داروهایی است که در آن‌ها از شیمی مصنوعی کلاسیک استفاده می‌شود.»

این محصول سلین نانومدیسین در واقع یک نانوکاتالیست بیوانرژیک است و به‌عنوان یک عامل درمانی برای بیماری‌های تخریب عصبی مانند بیماری پارکینسون، مولتیپل اسکلروزیس (MS) و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) طراحی شده ‌است.

CNM-Au8 به‌منظور کاتالیز کردن واکنش‌های زیستی سلولی طراحی شده‌است و این شرکت به‌دنبال انجام کارآزمایی‌های بالینی روی آن است. نانوبلورهای طلای این شرکت در آب رشد یافته و بیماران آن را با آب می‌نوشند. تحقیقات انجام شده تاکنون نشان داده است که این فناوری جدید شرکت سلین نانومدیسین می‌تواند برای حل مشکلات تخریب عصبی و عصب درمانی و همچنین حفاظت از اعصاب به‌عنوان یک پیشگام شناخته شود.

تاکنون، ایمنی داروی CNM-Au8 در مطالعات فاز I به اثبات رسیده و اثرات محافظت نورونی آن در مدل‌های پیش بالینی نشان داده است و در حال حاضر در یک فاز II کارآزمایی بالینی برای درمان نوروپاتی نوری مزمن در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در حال بررسی است.

علاوه‌بر این، CNM-Au8 در حال سپری کردن فاز II و فاز III کارآزمایی بالینی در بیماران مبتلا به ALS است. در ماه سپتامبر سلین نانومدیسین نتایج میان دوره‌ای از مطالعات فاز دوم یکی از کارآزمایی‌های خود را منتشر کرد که در آن اثرات درمانی نانوکاتالیستی سرب نشان داده شده بود.

به گفته یکی از مسئولان این شرکت، در حال حاضر داروهای متعددی برای این بیماری‌های تخریب عصبی در بازار وجود دارد و CNM-Au8 جایگزین این داروها نیست، بلکه در کنار آنها کار می‌کند. به گفته وی CNM-Au8 نه برای هدف قرار دادن پروتئین خاصی طراحی شده‌است و نه برای مسدود کردن یا مقابله با چیزی، این فناوری برای افزایش اقدامات زیستی درون سلولی برای ترمیم و معکوس‌سازی آسیب عصبی طراحی شده‌است.