بر اساس گزارشی که موسسه Lux Research منتشر نموده است، سرمایه‌گذاری خطرپذیر نهادی در حوزه فناوری نانو به طور چشمگیری افزایش یافته است.
معرفی گزارش – مروری بر سرمایه‌گذاری خطرپذیر در فناوری نانو
بر اساس ویرایش چهارم گزارش مؤسسه LuxResearch سرمایه‌گذاری خطرپذیر نهادی (IVC) در حوزه فناوری نانو به طور چشمگیری افزایش یافته است.
از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ مبلغ دو میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خطرپذیر در ۱۴۳ شرکت نوپای فناوری‌نانو از طریق ۲۵۸ دور سرمایه‌گذاری در ۱۳ کشور انجام شده است. متوسط اندازه معاملات در سال ۲۰۰۵ با ۴۳ درصد افزایش به ۹٫۱۰میلیون دلار رسیده است. شرکت‌های نوپای الکترونیک و علوم زیستی در مقایسه با مواد و ابزارها، بیشترین منابع را جذب نموده‌اند. شرکت‌های نوپای آمریکایی ۸۰ درصد کل منابع را جذب کرده‌اند که این میزان نیز تنها در انحصار معدودی شرکت بوده است. در این گزارش همچنین با ۲۸ سرمایه‌گذار خطرپذیر مصاحبه شده است. از ۱۷ شرکت که حداقل یک‌بار در فناوری نانو سرمایه‌گذاری نموده‌اند، این سؤال پرسیده شده است که واقعیت‌های سرمایه‌گذاری در فناوری نانو با انتظاراتی که از این سرمایه‌گذاری داشتید چقدر مطابقت دارند؟ سرمایه‌گذاران خطرپذیر معتقدند که فناوری نانو دارای چشم‌اندازی بسیار مناسب است و از آن به عنوان زمینه‌ای بسیار جذاب، برای سرمایه‌گذاران یاد می‌کنند.
همچنین ۱۱ شرکت که اصلاً در فناوری نانو سرمایه‌گذاری نکرده‌اند نیز بررسی شده‌اند تا مشخص شود آیا دیدگاه آنها درباره فناوری نانو به عنوان یک زمینه سرمایه‌گذاری با دیدگاه مسئولان شرکت هایی که به طور مستقیم در فناوری نانو سرمایه‌گذاری نموده‌اند، متفاوت بوده است یا نه؟
این گزارش حاوی تجزیه و تحلیل تمام معاملات سرمایه‌گذاری خطرپذیر در فناوری‌نانو به صورت کشوری، بخشی، دورهای تأمین مالی، اندازه معاملات و وضعیت شرکت‌هاست.
بر اساس این گزارش، سرمایه‌گذاری خطرپذیر در حوزه فناوری نانو با سایر زمینه‌های سرمایه‌گذاری خطرپذیر متفاوت است. دلایل این تفاوت عبارتند از:
متعادل کردن فناوری پایه:
شرکت‌های نوپا به فناوری‌های پایه قابل توسعه نیاز دارند تا ارزش افزوده بیشتری ایجاد نمایند. در حالی که باید این فناوری‌ها را بر کاربردهای کوتاه مدت ویژه، جهت رسیدن سریع‌تر به مرحله خروج متمرکز نمایند.
چندرشته‌ای بودن فناوری نانو:
شرکت‌های نوپای فناوری نانو به مجموعه مهارت‌هایی نیاز دارند تا بتواند رشته‌های علمی و کسب و کارهای متنوع را پوشش دهند.
نبود اطمینان درباره قیمت‌ها:
بسیاری از شرکت‌های نوپای فناوری نانو نمی‌توانند پیش‌بینی کنند دیدگاه خریداران درباره قیمت محصولات آنها چه خواهد بود.
اتکای فناوری نانو به نوآوری‌های علمی که زمان دقیق آنها چندان مشخص نیست:
بسیاری از شرکت‌های نوپای فناوری نانو به نوآوری علمی متکی هستند که زمان دقیقی نمی‌توان برای آنها قائل شد. سرمایه‌گذاران خطرپذیر باید این نوآوری‌ها را مدنظر داشته باشند و از نوآوری‌هایی با ریسک غیرقابل قبول پرهیز کنند.
چالش خروج:
مشخص نمودن نحوه خروج از صنعت مورد نظر باعث تفاوت معاملات حوزه فناوری نانو با دیگر حوزه‌ها شده است.
