ضرورت تجدید نظر در پیشگامی ملی فناوری‌نانوی آمریکا

با تدوین NNI در سال ۲۰۰۱، فعالیت‌های فناوری‌نانو بر تحقیقات بنیادی و آزمایشگاهی متمرکز بود، همچنین این از نظر داشتن برنامه منسجم در حوزه این فناوری در دنیا منحصربه‌فرد بود؛ اما به‌دلیل تغییر هر دو شاخص، ضروری است تا این کشور درNNI تغییرات اساسی ایجاد کند.

با تدوین NNI در سال ۲۰۰۱، فعالیت‌های فناوری‌نانو بر تحقیقات بنیادی و آزمایشگاهی
متمرکز بود، همچنین این از نظر داشتن برنامه منسجم در حوزه این فناوری در دنیا
منحصربه‌فرد بود؛ اما به‌دلیل تغییر هر دو شاخص، ضروری است تا این کشور درNNI
تغییرات اساسی ایجاد کند.

با تدوین پیشگامی ملی فناوری‌نانو در ایالات متحده ‌امریکا در سال ۲۰۰۱، مسابقه
فناوری‌نانو نیز به‌طور ضمنی آغاز شد. بعد آن سال، دولت‌های مختلف جهان به تدوین
سیاست‌های کلان ملی در این حوزه روی آوردند. همینک فناوری‌نانو به‌عنوان یک موضوع
مهم سیاست‌گذاری علم و فناوری در کشورهای مختلف دنیا مدنظر دولت‌مردان این کشورها
بوده و انتظار می‌رود که در آینده نزدیک چالش‌ها و فرصت‌های زیادی را برای ذی‌نفعان
مختلف(صنعت، دولت و عامه مردم) ایجاد کند. در مسیر توسعه پایدار این فناوری،
کشورهای مختلف با تدوین برنامه‌های جدید یا تجدید نظر در برنامه‌های موجود خود، به
دنبال برنده شدن در این مسابقه هستند. یکی از این کشورها، ایالات متحده آمریکاست که
به دنبال حفظ پیشگامی خود در این حوزه‌است.
در سال ۲۰۰۱، ایالات متحده ‌امریکا، پیشگامی ملی فناوری‌نانوی(NNI) خود را آغاز
نمود. دولت فدرال این کشور از زمان آغاز این برنامه تاکنون مبلغ۲/۷ میلیارد دلار را
از طریق این برنامه در حوزه تحقیق و توسعه فناوری‌نانو سرمایه‌گذاری کرده‌است. از
آنجایی‌که کاربردهای مختلف این فناوری از مرحله تحقیقات، وارد مرحله تجاری‌سازی شده‌اند(ارزش
فروش محصولات مبتنی بر فناوری‌نانو در سال ۲۰۰۷ حدود ۸۸ میلیارد دلار بود)، ضرورری
است تا در پیشگامی ملی فناوری‌نانوی این کشور تغییراتی اساسی صورت گیرد.
تاکنون NNI تحقیقات زیادی را در حوزه‌های مختلف، از درمان سرطان گرفته تا صفحات
خورشیدی با کارایی بالا، تأمین مالی کرده‌است، همچنین شرکت‌های بخش خصوصی ایالات
متحده ‌امریکا مانند جنرال الکتریک و موتورولا در سال ۲۰۰۷، بیش از ۴/۲ میلیارد
دلار در حوزه تحقیق و توسعه فناوری‌نانو سرمایه‌‌گذاری کردند. این میزان
سرمایه‌‌گذاری نسبت به سرمایه‌گذاری دولت‌های ایالتی و فدرال، ۲۳ درصد بیشتر است،
همچنین طی همین سال، سرمایه‌گذاران خطرپذیر این کشور حدود ۶۳۲ میلیون دلار در
شرکت‌های نوپای فعال در حوزه فناوری‌نانو سرمایه‌گذاری کردند که این رقم در مقایسه
با قبل از آغاز برنامه NNI، چهار برابر شده‌است، به علاوه درآمدهای حاصل از فروش
محصولات مبتی بر فناوری‌نانو بسیار چشمگیر است؛ مثلاً شرکت‌هایی مانند Wyeth And
Abbott، از فروش دارو‌های مبتنی بر فناوری‌نانو میلیاردها دلار درآمد کسب نموده‌اند
و شرکت جنرال موتور نیز بابت فروش خودروهایی که از پوشش‌ها و کامپوزیت‌های نانویی
استفاده کرده بودند، چندین میلیارد دلار درآمد کسب نموده‌است.
با تدوین NNI در سال ۲۰۰۱، فعالیت‌های فناوری‌نانو بر تحقیقات بنیادی و آزمایشگاهی
متمرکز بود و ایالات متحده ‌امریکا نیز از نظر داشتن برنامه منسجم در حوزه این
فناوری در دنیا منحصربه‌فرد بود؛ اما امروزه هر دو شاخص تغییر کرده‌اند؛ اولاً
فناوری‌نانو مرحله تحقیقات و اکتشافات را پشت‌ سر گذاشته و وارد مرحله تجاری‌سازی
شده‌است و در عین حال جایگاه رقابتی منحصربه‌فرد ایالات متحده امریکا در این حوزه
نیز از سوی کشورهایی مانند ژاپن، آلمان، کره‌جنوبی و. . . تضعیف شده‌است.
به‌دلیل این دلایل، ضروری است تا در NNI تغییرات اساسی ایجاد شود. بنابر اظهارات
کارشناسان مؤسسه لوکس‌ ریسیرچ، پیشگامی ملی فناوری‌‌نانوی آمریکا باید در زمینه‌های
زیر تغییر کند:
این پیشگامی باید تمرکز خود را از تحقیقات بنیادی به تحقیق و توسعه رقابتی در زمینه
توسعه کاربردهای نانومواد و افزایش مقیاس تولید تغییر دهد؛
NNI باید با تجدید نظر در رویکرد تحقیقاتی خود، به ریسک‌های ایمنی، سلامت و
زیست‌محیطی فناوری‌نانو توجه بیشتری نماید؛
تدوین نقشه‌‌راه جامع میان‌بخشی در حوزه تحقیقات ایمنی، سلامت و زیست‌محیطی؛
بیان نتایج مثبت تجاری‌سازی فناوری‌نانو، مانند اشتغال‌زایی و ایجاد شرکت‌های جدید،
برای عامه مردم.