نانوسرامیک‌های اکسید کبالت؛ مقاومت مکانیکی و شیمایی بالا در دمای پایین

عبدالعلی عالمی، دکتری شیمی معدنی درباره‌ی این نوع نانوسرامیک‌ها گفت: «این
نانوسرامیک‌ها با توجه به خواص مکانیکی، الکتریکی و نوری مطلوب، کاربرد
گسترده‌ای در ساخت ابررساناها، نیمه‌رساناها، دی‌الکتریک‌ها، روکش‌های لعابی،
مواد الکترودی، مواد لومینسانس، مواد مغناطیسی و … دارند».

عضوهیئت علمی دانشکده‌ی شیمی دانشگاه تبریز گفت: «نانوسرامیک‌ها، سرامیک‌هایی
هستند که در ساخت آنها از اجزای اولیه در مقیاس نانو(مانند نانوذرات،
نانولوله‌‌ها و نانولایه‌ها) استفاده‌شده‌است. نانوساختارهای سرامیکی، سبک،
دارای خواص جدید، چندکارکردی، هوشمند و دارای سازماندهی مرتبه‌ا‌ی هستند».

وی همچنین درباره‌ی ویژگی‌های محصولات نانوسرامیکی اظهار داشت: «خواص مکانیکی
بهتر مانند سختی و استحکام بالاتر، داشتن نسبت سطح به حجم بالا(که باعث کنترل
دقیق بر سطح می‌شود)، دمای زینتر پایین‌تر(که موجب تولید اقتصادی و کاهش
هزینه‌ها می‌گردد) و خواص الکتریکی، مغناطیسی و نوری مطلوب‌تر مانند قابلیت
ابررسانایی در دماهای بالاتر و قابلیت عبور نور بهتر، از خواص محصولات
نانوسرامیک هستند».

دکتر عالمی، روش استفاده‌شده در این پژوهش را، روشheological phase
reaction(R.P.R) بیان کرد و افزود: «در این روش، ابتدا مقادیر مناسبی از
ترکیبات مورد نظر، به نسبت وزنی مشخص و معینی با هم مخلوط‌می‌شوند؛ سپس مخلوط
تهیه‌شده به‌خوبی ساییده‌می‌شود تا مخلوط کاملاً یکنواخت‌گردد؛ پس از افزودن آب
به این مخلوط، سوسپانسیون به‌دست‌آمده، هم‌زده‌می‌شود و سپس خشک و پودر
می‌گردد. پودر به‌دست‌آمده نیز در داخل کوره‌ی الکتریکی پس‌از مدت زمان لازم در
دمای خاص حرارت می‌بیند و سپس درون کوره سرد‌می‌شود تا به دمای آزمایشگاه
برسد».

دکتر عالمی، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، از
کاربردهای دیگر این‌گونه نانوسرامیک‌ها در فناوری‌های امروزی، «صنایع
الکترونیک، صنایع شیمیایی(به‌عنوان فعال‌کننده و صنایع نیمه‌هادی و
فعال‌کننده‌های پیزوالکتریک» را نام‌برد.

جزئیات این پژوهش که با کمک دکتر علی اکبر خاندار و فاطمه اختیاری‌کشکی و در
دانشکده شیمی دانشگاه تبریز انجام‌شده‌، در مجله(جلد ۱۶۲، صفحات ۳۴۹-۳۴۵، سال
۲۰۰۷) منتشرشده‌است.