|
پژوهشگران دانشگاه تربیت معلم آذربایجان، موفق به تولید نانوحسگری شدند که می‌تواند
به لحاظ اقتصادی و سادگی روش، برای سنجش دقیق پراکسید هیدروژن در صنایع غذایی و
دارویی مورد استفاده قرار گیرد.
دکتر حبیب رزمی، در گفتگو با بخش خبری سایت ستاد ویژه توسعه فناوری نانو گفت: «گروه
تحقیقاتی ما توانسته است با روش‌های ساده و پیش مواد ارزان قیمت،
الکتروکاتالیست‌هایی را به صورت نانوفیلم و نانوذره تهیه کند به طوری که پایداری و
خواص کاتالیزی بالا از خود نشان می‌دهند که می‌توان آنها را در ساخت حسگرهای
الکتروشیمیایی برای کاربری در صنایع مختلف به کار گرفت».
وی در ادامه گفت: «الکتروکاتالیست‌های پلیمری آلی را از پیش ماده‌های آلی نظیر
آنیلین، اورتو فنیلین دی‌آمین و پیرول به روش الکتروپلیمریزاسیون در شرایط بهینه
سنتز کردیم. به طریق مشابه، الکتروکاتالیست‌های معدنی را با استفاده از برخی
نمک‌های عناصر فلزات واسطه و هگزاسیانومتالات‌ها به روش مشتق‌سازی شیمیایی،
الکتروشیمیایی و یا الکتروپلیمریزاسیون در شرایط بهینه به‌دست آوردیم. چنین
لایه‌های نازک پلیمری روی بسترهای الکترودی نظیر پلاتین و یا بسترهایی از نوع
سرامیک‌های کربنی تهیه شدند».
در این پژوهش، نانوذرات آبی پروس در شرایط بهینه به‌صورت اشکال کروی منظم در سطح
الکترود کربن سرامیک، به روش کاملا شیمیایی و بدون نیاز به دستگاه‌های
پتانسیوایستا/ گالوانوایستا ترسیب یافته و ایجاد لایه نازک و همواری را می‌نمایند
که خواص الکتروشیمیایی جالبی نشان می‌دهند.
دکتر رزمی در مورد مزایای این کار پژوهشی گفت: «هزینه اندک، سادگی روش ساخت و
پایداری مکانیکی و شیمیایی الکترود اصلاح‌شده که به عنوان حسگر آمپرومتری برای
اندازه‌گیری پراکسید هیدروژن به کار می‌رود، از مزیت‌های عمده این کار است».
سنجش دقیق و صحیح پراکسید هیدروژن، اهمیت فوق‌العاده زیادی در صنایع غذایی و دارویی
دارد. حسگر پیشنهادی این گروه تحقیقاتی می‌تواند به لحاظ اقتصادی و سادگی روش،
جایگزینی مناسب برای روش‌های کلاسیک باشد.
این طرح تحقیقاتی در دانشگاه تربیت معلم آذربایجان با همکاری اعضای محترم گروه شیمی
تجزیه و دانشجویان تحصیلات تکمیلی انجام شده‌است.
جزئیات این پژوهش در مجله Electroanalysis (جلد ۲۱، صفحات ۲۳۶۲ – ۲۳۵۵، سال ۲۰۰۹)
منتشر شده‌است.
|
