بررسی نانومواد معرفی شده برای درمان سرطان

یک تیم تحقیقاتی از موسسه ملی سرطان آمریکا، آزمایشگاه تعیین مشخصات فناوری
نانو با همکاری اتحادیه فناوری نانو در سرطان در طول شش سال گذشته ۲۵۰
نانوماده مختلف که توسط۷۵ گروه تحقیقاتی در سراسر جهان ارائه شده را مورد
مطالعه قرار دادند. با انجام این پروژه، محققان می‌توانند به چگونگی تولید
نانومواد ایمن و انطباق پذیر برای سلامت انسان پی ببرند. نتایج این تحقیق
در نشریه Integrative Biology به چاپ رسیده است.

رسالت اصلی آزمایشگاه تعیین مشخصات فناوری نانو این است که نانومواد مناسب
برای شناسایی و درمان سرطان را از میان یافته‌های آکادمیک، دولتی و صنعتی
پیدا کند. این آزمایشگاه به‌عنوان منبع ملی و مرکز داده‌های تحقیقات سرطان
شناخته می‌شود. یکی از اهداف این آزمایشگاه تسهیل توسعه نانومواد و ادوات
مرتبط با فناوری نانو جهت استفاده در پزشکی است. اسکوت مک‌نیل مدیر
آزمایشگاه تعیین مشخصات فناوری نانو به همراه هفت تن از همکارانش به
شناسایی موانع موجود در سر راه محققان پرداخته‌اند آنها موانع را از
تحقیقات پایه تا تولید محصول در حوزه‌های تصویربرداری و رهاسازی دارو به‌درون
تومور سرطانی شناسایی کرده‌اند.

یکی از موضوعاتی که پژوهشگران باید در مسیر تولید این مواد و تجهیزات به
خاطر داشته باشند آن است که محصول نهایی آنها باید عاری از آلودگی باشد.
نتایج حاصل از تحقیق روی ۷۵ نمونه‌ای که در آزمایشگاه تعیین مشخصات فناوری
نانو بررسی شده نشان می‌دهد که یک سوم آنها دارای آلودگی باکتریایی است.

درس دیگری که پژوهشگران باید بیاموزند این است که موادی که آنها استفاده می‌کنند،
خواه نانومواد خواه مواد شیمیایی مورد استفاده برای تهیه نانومواد، همیشه
آن طور که درظاهر به نظر می‌رسند نیستند. در برخی موارد این مواد خام اولیه
دارای آلودگی باکتریایی هستند و در برخی دیگر این مواد ویژگی‌های عنوان شده
در تبلیغات کارخانه تولید کننده را دارا نیستند. مک‌نیل و همکارانش می‌گویند
پژوهشگران باید قبل از استفاده از این مواد خام و تولید محصول ارزشمند خود
حتما آنها را تست کنند.

مک‌نیل معتقد است که دانشمندان باید پیش از استفاده از نانومواد اقدام به
خالص‌سازی آنها کنند. در برخی موارد دیده شده که ماده به‌نظر سمی می‌رسد در
حالی که کاملا زیست سازگار است اما همین ماده ناخالصی‌هایی به‌همراه دارد
که منجر به سمی شدن نمونه می‌شود. نتایج پژوهش‌های محققان نشان می‌دهد که
اگر ماده اولیه استفاده شده تغییر کند، سمیت‌ نانوماده می‌تواند از بین رود.