انتقال فناوری تولید انبوه نانولوله‌های کربنی از دانشگاه به صنعت

یک شرکت ژاپنی اقدام به خرید لیسانس فرآیند تولید انبوه نانولوله‌های کربنی از دانشگاه تگزاس کرده است. این فرآیند محصولاتی با ویژگی‌های مناسب برای استفاده در صنایع مختلف تولید می‌کند.

شرکت لینتک (Lintech) اعلام کرد که لیسانس تجاری‌سازی روش جدید تولید نانولوله‌های کربنی را از دانشگاه تگزاس  خریداری کرده است. این نانوساختارها برای استفاده در بخش نساجی بسیار مناسبند. لینتک یک شرکت ژاپنی است که با تأسیس مرکز فناوری و علوم نانو (NSTC) در تگزاس، فعالیت‌های خود را در امریکا آغاز کرده است. لینتک قصد دارد روی تجاری‌سازی نانومواد برای مصارف مختلف فعالیت کند.
کانزان اینو، از مدیران مرکز فناوری و علوم نانو، می‌گوید: «نانولوله‌های کربنی پتانسیل بالایی برای ایجاد انقلاب در صنعت دارند. در کنار هدایت الکتریکی بالای این ماده که اخیراً کشف شده، استحکام بالاو رسانایی گرمایی و الکتریکی قابل توجهی دارند. برای استفاده از این ماده در محصولات مختلف، باید کنترل زیادی روی رفتارها و خواص این مواد داشت. یکی از مهمترین فاکتورها برای ساخت ادوات مبتنی بر نانولوله‌کربنی آن است که بتوان آن‌ها را به اشکال مختلف در آورد؛ برای مثال باید بتوان آن‌ها را به صورت کنترل شده روی زیرلایه رشد داد یا به صورت رول شده در آورد.»
اینو می‌افزاید: «این فناوری در دانشگاه تگزاس بدست آمده و توسط شرکت لینتک با نام‌های تجاری DryDrawTM و cSilkTM عرضه می‌شود. با این روش می‌توان موادی سبک و مستحکمی تولید کرد که هدایت الکتریکی و گرمایی بالایی داشته و در عین آن که انعطاف‌پذیراند، شفافیت بالایی نیز داشته باشند.»
رای باگمن می‌گوید: «این فرآیندی که ما لیسانس آن را برای لینتک خریداری کردیم، می‌تواند امکان تولید نانولوله‌های کربنی را فراهم کند. از این محصول می‌توان برای ساخت کامپوزیت برای صنعت هوافضا، خودروسازی، الکترونیک، حسگری، حمل و نقل، فیلم‌های رسانا، دیودهای نشر نور و بخش تولید انرژی استفاده کرد.»
cSilkTM می‌تواند به صورت زیرلایه‌ای اثربخش برای رشد سلول‌ها مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین، این محصول پتانسیل زیادی برای استفاده در بخش زیست‌پزشکی دارد. DryDrawTM فرآیندی است که با آن cSilkTM تولید می‌شود. برخلاف روش‌های رایج، با این روش می‌توان نانولوله‌های کربنی منفرد با خواص عالی ایجاد کرد. این نانولوله‌ها به خوبی تراز شده و امکان کنترل دانسیته آن‌ها وجود دارد و حتی می‌توان آن‌ها را به زیرلایه‌های مختلف منتقل کرد.