پژوهشگران شرکت لوم (LUM) برای اولین بار عوامل هنسن را برای نانوذرات اکسید روی (ZnO) بدست آورده و از آن برای بررسی برهم‌کنش این نانوذرات محیط سیال استفاده کردند.
راهبردی برای بررسی برهم‌کنش نانوذرات با محیط سیال
ادوات مبتنی بر نقاط کوانتومی و نانوذرات هوشمند در حال حاضر به شدت مورد توجه محققان قرار گرفته است. برای مثال رنگ، کنتراست و روشنایی نمایشگرها با استفاده از نقاط کوانتومی بهبود قابل توجهی می‌یابد. این ذرات زمانی که با مواد جدید ترکیب شوند ارزش افزوده بیشتری ایجاد می‌کنند. این ذرات به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که می‌توانند با نور یا میدان مغناطیسی برهم‌کنش داشته باشند و در نتیجه می‌توانند برای از بین بردن سلول‌های سرطانی مورد استفاده قرار گیرند. یکی از چالش‌ها در استفاده از این مواد آن است که برهم‌کنش آن با دیگر مواد مشخص نیست.
دیتمار لرچ از شرکت لوم (LUM) می‌گوید: « به‌منظور حل چالش انطباق‌پذیری و پایداری ذرات، ما به بررسی راهبرد ارائه شده توسط چارلز هنسن در ۵۰ سال قبل پرداختیم. نتایج بررسی‌های ما نشان داد که نانوذرات می‌توانند عوامل انحلال هنسن (HSP) را داشته باشند. بنابراین پایداری ذرات (تخمین سرعت ترسیب) می‌تواند با بررسی محیط حلال پیش‌بینی شود، چیزی که توسط HSP محیط قابل تشریح است.»
مشاهده رسوب‌گذاری با چشمان غیرمسلح یک فرآیند بسیار دشوار است چرا که با جاذبه زمین ذرات به سمت پایین می‌آیند که زمان‌بر بوده و ممکن است هفته‌ها زمان ببرد. محققان این شرکت با خواندن یک مقاله علمی درباره مشخصه‌یابی کربن بلک با HSP به این فکر افتادند که از این روش برای نانوذرات استفاده کنند. آنها درصدد ترکیب فناوری STEP با سانتریفیوژ نوری چند نمونه‌ای برآمدند. این کارموجب تسریع فرآیند رسوب‌گذاری می‌شود.
این شرکت با حمایت مالی وزارت اقتصاد و انرژی آلمان روی این پروژه کار کردند. آنها به بررسی نقاط کوانتومی از جنس اکسید روی (ZnO) با ابعاد چند نانومتر پرداختند. این گروه نشان دادند که این نقاط با محیط حلال چه برهم‌کنشی دارند. محققان مقادیر HSP را برای نانوذرات ZnO بدست آوردند و خواص سطحی این نانوذرات را با لیگندهای آلی مختلف مورد بررسی قرار دادند. در قدم بعد، شیمی سطحی نقاط کوانتومی ZnO به‌گونه‌ای اصلاح شد که لیگندهای قطبی بیشترین سهم را در HSP داشته باشند.
