نتایج جالب در بررسی رفتار کلیه در دفع نانوذرات طلا

بررسی‌های اخیر نشان می‌دهد که با کاهش ابعاد نانوذرات طلا به کمتر از یک نانومتر قوانین دفع تغییر می‌کند، به‌طوری که ذرات کوچکتر آهسته‌تر از کلیه دفع می‌شوند. این یافته‌ها برای طراحی سامانه‌های دارورسانی اهمیت زیادی دارد.

یافته‌های اخیر محققان دانشگاه تگزاس نشان می‌دهد که کلیه چگونه می‌تواند نانوذرات را از بدن دفع کند. این نتایج می‌تواند مسیر تازه‌ای برای تولید سامانه‌های رهاسازی دارو مورد استفاده قرار گیرد؛ داروهایی که برای شناسایی و درمان بیماری‌های مربوط به کلیه و سرطان به‌کار گرفته می‌شوند.
این گروه تحقیقاتی یک سری نانوخوشه‌ی طلا با تعداد اتم‌های ویژه سنتز کرد. این عمل در نهایت منجر به تولید ذرات طلا با ابعاد مشخص می‌شود. محققان نشان دادند که هر یک از این ذرات که کوچکتر از یک نانومتر باشند، توسط کلیه آهسته‌تر دفع می‌شوند.
ژنگ از محققان این پروژه می‌گوید: «ما متعجب شدیم از این که دیدیم نانوذرات طلا با کاهش ابعاد، ۴ تا ۹ برابر آهسته‌تر از نانوذراتی که کمی بزرگتر هستند، از طریق کلیه دفع می‌شوند. این یافته به محققان کمک می‌کند تا درک بهتری از عمل فیلتراسیون کلیه نسبت به مواد نانومقیاس داشته باشند و آن‌ها بفهمند که کلیه چگونه این نانوذرات بسیار کوچک را دفع می‌کند. ما امیدواریم که این اطلاعات به ما کمک کند تا روش‌های درمانی جدیدی برای هدف‌گیری بیماری‌های کلیه ارائه کنیم.»
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که نانوذرات بسیار کوچک در کلیه به دام افتاده و ذرات درشت‌تر با سرعت بیشتری حرکت می‌کنند.
ژنگ می‌گوید: «نتایج تصویربرداری اشعه‌ی ایکس از نانوذرات مختلف نشان داد که نرخ انتقال نانوذرات مختلف از کلیه به مثانه متفاوت است. در کتاب‌های زیست‌شناسی چنین آمده است که ذرات کوچکتر با سرعت بیشتری از کلیه دفع می‌شوند، اما این موضوع برای ذرات بزرگتر از یک نانومتر مصداق دارد. در واقع با کاهش ابعاد به زیر یک نانومتر این قانون تغییر می‌کند.»
در این پروژه محققان روی گلومرولوس، شبکه‌ای از واحدهای سیستم فیلتراسیون کلیه که پلاسمای خون را فیلتر می‌کند، متمرکز شدند. این گروه نشان دادند که بخشی از گلومرولوس می‌تواند ذرات کوچکتر از یک نانومتر را به دام اندازد.