فناوری پتنت شده‌ی مؤسسه ماکس پلانک می‌تواند درختان انگور را از گزند آفت‌ها حفظ کند. این فناوری نوعی نانوذرات سلولزی است که درون آن با آفت‌کش پر شده‌است. آفت این نانوذرات را از بین می‌برد و آفت‌کش رهاسازی می‌شود.
نانوذراتی از جنس سلولز برای رهاسازی آفت‌کش در تاکستان
بیماری‌های قارچی هر سال میلیون‌ها یورو خسارت به کشاورزی اروپا وارد می‌کند. برای مقابله با این مشکل معمولاً از آفت‌کش‌های شیمیایی استفاده می‌شود. فردریک ورم از مؤسسه ماکس‌پلانک موفق به تولید ماده‌ای شده که می‌تواند میزان مصرف این مواد شیمیایی را به حداقل برساند. او برای این کار از فناوری نانو استفاده کرده‌است.
برخی قارچ‌ها موجب می‌شوند تا ساقه درخت انگور از داخل پوسیده شود. برای مقابله با این نوع قارچ‌ها نمی‌توان از اسپری مواد شیمیایی استفاده کرد. برای حل این مشکل محققان از نوعی نانوحامل استفاده کردند که گیاه را محافظت کرده و عامل بیماری‌زا را نیز از بین می‌برد. این نانوحامل نوعی نانوذرات است که با استفاده از فرایند شیمیایی پر می‌شود. داخل این نانوذرات، آفت‌کش ضد قارچ تزریق شده که بعد از ورود به داخل گیاه، رهاسازی آفت‌کش انجام می‌شود. این نانوذرات به صورت مستقیم به داخل گیاه تزریق می‌شوند.
پوسته این نانوذرات از ماده‌ای به نام لیجنین ساخته شده که ترکیب اصلی چوب است. هنگام تزریق این نانوذرات به گیاه، توسط قارچ تجزیه می‌شوند و با تجزیه آن، آفت‌کش رهاسازی می‌شود. این نانوذرات همانند اسب تروجان عمل می‌کنند. یکی از مزیت‌های اصلی این فناوری آن است که آفت‌کش به آرامی و در طول زمان رهاسازی می‌شود؛ بنابراین اثربخشی بالایی دارد.
این ترکیب درون مخازن پلاستیکی کوچک قرار داده می‌شود تا به داخل گیاه تزریق شوند. نتایج آزمون‌های اولیه روی گیاهان مثبت ارزیابی شده‌است. بنابراین محققان آن را روی تاکستان‌های مختلفی آزمایش کرده‌اند. نتایج این آزمون به زودی منتشر می‌شود. اما پایش این گیاهان تا چند سال آتی تداوم خواهد داشت.
این پروژه به صورت مشترک توسط Institute for Biotechnology and Drug Research و Dienstleistungszentrum Ländlicher Raum Rheinpfalz Institutfür Pflanzenschutz انجام شده‌است.
این فناوری توسط ورم و همکارانش به‌صورت پتنتی به ثبت رسیده‌است.
