از بین بردن باکتری مقاوم در برابر دارو با کپسید مهندسی شده

از بین بردن باکتری مقاوم در برابر دارو با کپسید مهندسی شده

محققان با الهام از ویروس، ساختاری تولید کردند که می‌تواند به باکتری‌ حمله کرده و آن را از بین ببرد. این ساختار با ایجاد نانوحفره‌هایی روی سطح باکتری موجب نفوذ به داخل باکتری شده و باکتری را نابود می‌کند.

یک تیم تحقیقاتی از NPL، دانشگاه کمبریج و دانشگاه کالج لندن سازوکاری ضدباکتریایی برای مقابله با عفونت‌های باکتریایی مقاوم در برابر دارو ارائه کردند.

ظهور ابرباکتری‌ها نگرانی جدی برای جامعه پزشکی است، باکتری‌هایی که در حال تکامل بوده و در برابر داروهایی نظیر آنتی‌بیوتیک مقاوم هستند. از این رو، دانشمندان به دنبال راهکارهایی به‌منظور مقابله با این ابرباکتری‌ها هستند. در یکی از این پژوهش‌ها، محققان به جای این که به دنبال آنتی‌بیوتیک‌های موجود در طبیعت باشند، اقدام به طراحی نوع جدیدی از این داروها کردند که از ویروس الهام گرفته شده است.

ماکسیم ریادوف از محققان NPL می‌گوید: «ویروس‌ها اجسام هندسی هستند که همانند یک قفس محکم بوده که اجزا سازنده آن‌ها با چسب به هم چسبیده است. ما این اجسام را برداشتیم و پروتئین ویروسی آن را تخلیه کردیم و در نهایت یک الگو باقی ماند.»

در واقع این گروه تحقیقاتی از معماری ساختاری ویروس برای تولید یک کپسید پروتئینی مصنوعی استفاده کردند که در آن اجزایی به کار رفته که در سلول‌های انسانی وجود دارد. این اجزا انسانی می‌تواند الگوهای مولکولی پاتوژن‌ها را روی سطح باکتر‌ی‌ها تشخیص دهد.

این گروه تحقیقاتی روی این قفسه ویروسی، مقدار زیادی ترکیب آنتی‌باکتریال قرار دادند. بررسی‌های تصویربرداری تک‌سلولی و نانومقیاس نشان داد که این کپسید می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به باکتری وارد کند به طوری که روی سطح باکتری حفره‌های نانومقیاسی ایجاد شده و دسترسی به داخل باکتری فراهم شود. این کپسیدها قابل تشخیص توسط سیستم ایمنی بدن نیستند، در نتیجه می‌توانند بدون این که اثرات سمی برای بدن به دنبال داشته باشند انواع مختلف پاتوژن‌ها را در بدن از بین ببرند.

این گروه نشان دادند که چگونه کپسیدها روی سطح اهداف خود فرود آمده، نانوحفره روی آن‌ها ایجاد کرده و در نهایت باکتری را از بین می‌برند. دانشمندان معتقدند که این فناوری می‌تواند نویدبخش روش مقابله با باکتری‌های مقاوم در برابر آنتی‌بیوتیک باشد.

نتایج این پروژه در نشریه ACS Nano به چاپ رسیده است.